Η Ιστορία του Αχινού

Ο Αχινός Φθιώτιδας, γνωστός στην αρχαιότητα ως Εχίνος ή Εχινούς, είναι ένας οικισμός με μακρά ιστορία που εκτείνεται από τη Μεσοελλαδική περίοδο έως σήμερα. Βρίσκεται στα βορειοανατολικά του νομού Φθιώτιδας, κοντά στις βόρειες ακτές του Μαλιακού κόλπου, σε υψόμετρο 37 μέτρων.

Αρχαία Περίοδος

Οι πρώτες ενδείξεις κατοίκησης στην περιοχή χρονολογούνται στη Μέση Εποχή του Χαλκού (περίπου 2000 π.Χ.), όπως αποδεικνύεται από ευρήματα κεραμικής. Κατά τη Μυκηναϊκή περίοδο, η περιοχή συνέχισε να κατοικείται, όπως υποδηλώνει η ανακάλυψη κιβωτιόσχημου τάφου με αγγεία της Υστεροελλαδικής περιόδου.

Κλασική και Ελληνιστική Περίοδος

Σύμφωνα με τον Δημοσθένη, η πόλη ιδρύθηκε από τους Θηβαίους κατά την περίοδο της θηβαϊκής ηγεμονίας. Η ακρόπολη του αρχαίου Εχίνου βρισκόταν σε ύψωμα στους πρόποδες της Όθρυος, με οχύρωση που χρονολογείται στον 4ο αιώνα π.Χ.

Ρωμαϊκή και Βυζαντινή Περίοδος

Κατά τη Ρωμαϊκή περίοδο, η πόλη συνέχισε να ευημερεί, όπως μαρτυρούν τα λείψανα ενός ηρώου που καταστράφηκε από σεισμό τον 3ο αιώνα μ.Χ.

Νεότερη Ιστορία

Στη σύγχρονη εποχή, ο Αχινός αναφέρεται από την περίοδο της Τουρκοκρατίας και, μετά την απελευθέρωση, το 1835, προσαρτήθηκε στον τότε δήμο Φαλάρων. Το 1919 ορίστηκε έδρα της ομώνυμης κοινότητας.

Αρχαιολογικές Ανακαλύψεις

Πρόσφατα, το 2023, κατά τις εργασίες για την κατασκευή δικτύων αποχέτευσης, ανακαλύφθηκε μακεδονικός τάφος στον Αχινό, επιβεβαιώνοντας τη συνεχή κατοίκηση και τη σημασία της περιοχής κατά την αρχαιότητα.